همدلی و شفقت با دیگران

گاهی ما به خاطر موانعی مانند 1) قضاوت دیگران، 2) انتقاد، 3) نصیحت، 4) بی اهمیت جلوه دادن مشکل دیگران، 5) سرزنش، 6) بزرگ‌نمایی مشکل، 7) نداشتن شفقت با خود و یا 8) ارائه راهکار و راهنمایی، نمی‌توانیم با دیگران همدلی داشته باشیم.

برشی از کتاب مهارت های زندگی بر اساس پذیرش و تعهد درمانی متمرکز بر شفقت

نویسنده: دکتر پیمان دوستی

سفارش این کتاب

برای داشتن رابطه‌ای همدلانه‌تر با دیگران تکنیک‌هایی وجود دارد. گوش دادن فعال یکی از مهم‌ترین تکنیک‌هایی است که در این زمینه می‌توانید انجام دهید. به منظور استفاده از این تکنیک، به فرد مقابل نگاه کنید، هر 5 تا 10 ثانیه یک بار، بازخوردی از صحبت‌های فردی که با شما گفت و گو می‌کند را به او بازگردانید و شخص را از این موضوع که حواس‌تان به حرف‌های او هست، آگاه کنید. کمی‌به طرف او متمایل شوید. گاهی سوال بپرسید.

گوش دادن فعال دو مرحله دارد: الف) درک و منعکس کردن احساس‌های طرف مقابل و ب) درک و منعکس کردن دلیل این احساس‌ها. گوش دادن فعال به‌این معنی نیست که ما با هرچیزی که می‌شنویم موافق هستیم، بلکه نشان می‌دهیم که مایل هستیم حرف‌های او را گوش داده و نظر او را بدانیم.

احساس‌های او را انعکاس دهید. برای انعکاس احساس‌ها لزوما به دنبال جمله‌ای خاص نگردید، شما می‌توانید با زبان بدن خود نشان دهید که احساس‌هایش را درک می‌کنید.

به زبان بدن او دقت کنید و اگر لازم است گاهی از تماس‌های بدنی مثل فشردن دست، در آغوش گرفتن و موارد این چنینی استفاده کنید.

از خود بپرسید، اگر من در شرایط کنونی وی بودم، دوست داشتم چطور با من رفتار شود و سعی کنید به همان شکل رفتار کنید.