نوروفیدبک یک پروتکل درمانی غیرتهاجمی و غیردارویی است که برای درمان انواع اختلالات مرتبط با استرس و اضطراب، از جمله حملات پنیک ، استفاده می‌شود.
علاوه بر این، از آنجا که برنامه‌های درمانی نوروفیدبک بر تقویت ارتباط ذهن و بدن برای دستیابی به خودتنظیمی تمرکز دارند، بیماران می‌توانند مدت‌ها پس از پایان درمان، تسکین علائم را تجربه کنند.
تدوین و گردآوری: دنیا نهضت
نوروفیدبک چیست؟
نوروفیدبک زیر چتر کلی بیوفیدبک قرار می‌گیرد و به آن EEG – بیوفیدبک نیز گفته می‌شود.
بیوفیدبک عملکردهای فیزیکی بدن مانند تنش عضلانی، دما، فعالیت غدد عرق در نوک انگشتان، تغییرپذیری ضربان قلب و … دیگر را اندازه‌گیری می‌کند.
از سوی دیگر، نوروفیدبک صرفاً بر بهبود فعالیت الکتریکی مغز که توسط امواج مغزی اندازه‌گیری می‌شود، تمرکز دارد.
در طی نوروفیدبک، ما از الکترودها برای اندازه‌گیری و ثبت فعالیت امواج مغزی استفاده می‌کنیم. سپس از این یافته‌ها برای ایجاد پروتکل‌های درمانی برای رسیدگی به نیازها و شرایط منحصر به فرد هر بیمار استفاده خواهیم کرد.
این پروتکل‌های درمانی به بیماران کمک می‌کنند تا از ارتباط ذهن و بدن خود برای رسیدن به حالت آرامش عمیق‌تر استفاده کنند و با تمرین، تکنیک‌های خودتنظیمی آموخته شده و درونی شده در طول درمان می‌توانند به بیماران کمک کنند تا از حمله پنیک پیش رو جلوگیری کنند و علائم اختلال پنیک را کاهش دهند و بیمار کنترل خود را دوباره به دست می‌آورد.
نوروفیدبک چگونه کار می‌کند؟
نوروفیدبک با فراهم کردن امکان آگاهی بیماران از نحوه عملکرد مغزشان به صورت بلادرنگ و ایجاد فیدبک های مطلوب عمل می‌کند.
در واقع، این ویژگی نوروفیدبک به بیماران اجازه می‌دهد تا تجربه کنند که چگونه می‌توانند بر عملکرد مغز خود تأثیر بگذارند و این مسپله در امواج مغزی ثبت و اندازه‌گیری می‌شود.
کندترین امواجی که مغز یک فرد می‌تواند تولید کند، امواج دلتا هستند. این امواج کند برای عملکرد صحیح مغز بسیار مهم هستند و عمدتاً زمانی تولید می شوند که ما عمیقاً به خواب می رویم. اگر مغز در هنگام خواب به اندازه کافی از این امواج کند تولید نکند، ممکن است با احساس خستگی و بی‌قراری از خواب بیدار شویم.
دومین موج کند، امواج تتا هستند. این امواج کند زمانی تولید می شوند که ما خیال‌پردازی می‌کنیم یا شروع به خواب رفتن می‌کنیم. اما زیاد یا کمتر از حد بودن این امواج کند، مانع از عملکرد بهینه مغز ما می‌شود.
امواج آلفا به طور بهینه در مغز خلفی وجود دارند، زمانی که چشمان خود را می‌بندیم و استراحت می‌کنیم یا مدیتیشن می‌کنیم مقدار امواج آلفا افزایش می یابد. افزایش امواج آلفا برای کاهش اضطراب و متوقف کردن حملات پنیک مهم است.
امواج بتا سریع‌ترین امواج مغزی هستند. امواج بتا زمانی افزایش می‌یابند که فرد روی وظایف تحصیلی یا تکالیف شغلی تمرکز می‌کند. تولید بیش از حد امواج بتا با اضطراب فرد می تواند مرتبط باشد.
اگرچه همه انواع مختلف امواج مغزی ضروری هستند، اما بیشتر و یا کمتر از حد بودن هر یک از آنها می‌تواند منجر به نوعی اختلال شناختی شود.
طی فرایند نوروفیدبک، بیماران می‌توانند یاد بگیرند که الگوهای امواج مغزی خود را بهبود بخشیده و تقویت کنند تا زمانی که تمرکز، دقت، سازماندهی و پیگیری لازم است، امواج مغزی سریع‌تری داشته باشند.
برعکس، بیماران همچنین می‌توانند یاد بگیرند که چگونه عملکرد مغز خود را به حالت آرامش بیشتر “تغییر” دهند تا اثرات استرس و اضطراب را کاهش دهند.