برای اینکه بتوانیم با شخصی ارتباط موثری برقرار کنیم، اولین قدم توجه به آن شخص است. اما توجه کردن به تنهایی کافی نیست. برای توجه کردن نیازمند نگرشی باز، کنجکاو و پذیرا هستید. “نگرشی باز” یعنی، بدون دفاع، خصومت، دستور دادن، و انگشت اتهام زدن، آغوشمان را برای پذیرش او باز کنیم.

برشی از کتاب مهارت های زندگی بر اساس پذیرش و تعهد درمانی متمرکز بر شفقت

نویسنده: دکتر پیمان دوستی

سفارش این کتاب

“کنجکاوی” یعنی هرآنچه که درباره آن شخص می‌دانید را فراموش کنید و سعی کنید بفهمید او واقعا کیست؟ چه چیزی می‌خواهد و چه چیزی در این لحظه نیاز دارد؟ “پذیرا بودن” یعنی تمایل داشتن به آنچه شخصی دیگر می‌خواهد به ما بدهد.

اگر شخصی بدین شکل با ما ارتباط برقرار نکند ممکن است احساس کنیم که دیگر علاقه‌ای به ما ندارد و یا موجب خشم، آزار و رنجش ما شود. اگر شخصی چنین رفتار کند، ممکن است درصدد تلافی برآیید و صمیمیت و محبت در رابطه شما کمرنگ‌تر شود.